به گزارش خبرگزاری حوزه، آقای محمدرضا عیوضی از هنرمندهای باسابقه کشور یادداشتی برای حوزه‌نیوز ارسال کرد که عینا منتشر می‌شود:
 
به نام خداوند جان و خرد
اخیرا مصاحبه‌ای به نام اینجانب در خبرگزاری حوزه منتشر شده است در حالی‌که من مصاحبه‌ای با خبرنگاری از حوزه‌های علمیه نداشته‌ام و محتوای آن مورد تایید بنده نیست و توضیحاتی را معروض می‌دارم که امیدوارم مطابق نص صریح قانون مطبوعات در اولین فرصت در همان رسانه و با همان مختصات منتشر شود.
مصاحبه شکلی تقطیع و جرحی و به عبارت مرسوم ترکیب سلیقه‌ای به نام چسب و تیغ است و در آن مصاحبه‌کننده مطالبی را به بنده نسبت داده است که نگفته‌ام؛ بررسی‌های به‌عمل‌آمده هم نشان داد خبرنگار مزبور مربوط به یکی از خبرگزاری‌های کشور است که با خبرگزاری حوزه نیز به صورت موردی و پروژه‌ای همکاری دارد و در مصاحبه با بنده هم از همان خبرگزاری نام برد و نه خبرگزاری حوزه ضمن آن‌که در متن ارسالی به قم، دخل و تصرف نیز کرده است که البته خبرگزاری حوزه، به محض اطلاع از چند و چون ماجرا، این مصاحبه را از خروجی خود حذف و برای انتشار توضیحاتم اعلام آمادگی کرد که مایه تقدیر است اما اینجا صراحتا نظر خود را راجع به موسیقی پیش و پس از انقلاب عنوان می دارم:
موسیقی پیش از انقلاب و به ویژه موسیقی پاپ دهه ۵۰ موسیقی فاخر، هنرمندانه و منشا گرفته از قلم آهنگسازانی بی بدیل چون واروژان، منفردزاده، بیات، شمس، اوشال ، بابک افشار و برادران چشم آذر و بسیاری از اساتیدی است که بعدها الگوی نسل اول موسیقی پاپ پس از انقلاب بودند.
نسلی که بنده هم از آغازگران آن بودیم و متاسفانه نهادهای متولی فرهنگ و هنر با سیاست های غلط و به کارگیری مدیرانی بسیار تهی دست و ناکارآمد، کار بزرگ ما را به اینجایی رساندند که می‌بینید و می‌شنوید!
موسیقی فاخر و هنری و بسیار اصولی سالهای ۵۰ با آن ستاره‌های درخشان امروز به ورطه بندهای شرم‌آوری کشیده شده که حتی از مثال‌های موسیقی آن معذورم!
موسیقی‌ای سخیف با کلامی به شدت ضعیف و گاه حتی شرم‌آور که با کمال تاسف تمامیت هنر پاپ ایران را نمایندگی می کند!
آری  این است عملکرد نهادهای فرهنگی هنری ما و نتایج سیاست‌گذاری‌های سلبی ایجابی و یکسره غلط آنها!
محمد رضا عیوضی
شاگردی از طلایه داران موسیقی درخشان دهه ۵۰